Wind

Vandaag stond in het teken van afscheid van het hooggebergte en het doorkruisen van de Jura. Een flinke kluif met ruim 190 kilometers en vanaf de start Col de la Faucille en Col de Pre Poncet. Frans kon helaas nog niet mee, te veel last van zijn blessure jammer maar misschien morgen weer. Na de twee cols die met wat moeite prima zijn gegaan, samen met mijn downhill maten Hugo en Arnoud als een scheermes naar beneden. Ed kon ons niet volgen en heeft spontaan besloten de dames van GoGo te steunen bij de strijd tegen de wind.

Want wind stond er, deze trok aan tot zeker windkracht vier en blies recht op de neus: tijd om waaier te rijden. Ondertussen Lyda van team Erasmus in het dal opgepikt. Zij spartelde daar compleet alleen tegen de wind in. Om de dag een beetje door te komen wat manschappen gecharterd voor de waaier. Tot onze verbazing hadden deze geen flauw idee hoe je een waaier moet rijden. Deze gasten op geheel eigen wijze een spoedcursus gegeven. Vragen als wanneer moet ik van kop zijn kort beantwoord met “op mijn teken”. Nadat iedereen zijn taken naar behoren oppakte konden weer een prima tempo tegen de wind in ontwikkelen. Na een kwartiertje waren de nieuwelingen gewend aan de waaier en enthousiast. Zij zijn 120 kilometer tot de finish meegereden en hebben Hugo en mij bedankt voor de masterclass waaier rijden. Ook Lyda is op deze manier enigszins redelijk aan de finish gekomen. Om half zes gearriveerd op de camping waar we dit keer een stacaravan hebben gereserveerd. Ook wel lekker, prima douche en een echt (camping)bed hopelijk deze nacht wat meer stilte op de camping en een goede nachtrust. Morgen knallen we de Vogezen in met de laatste serieuze lange klimmen en hopelijk wat minder wind. Het weer is tot nu toe een stuk beter dan vorig jaar laten we hopen dat het zo blijft.