Tour for Life 2016
Zonder begeleiders geen team! En wat voor begeleiders hadden wij? Stuk voor stuk toppers. Officieel alleen Tim, Martijn en Edwin, maar in de praktijk hoorden Marty en Diane er helemaal bij. Op deze pagina stel ik hen met liefde aan u voor:
Ploegbegeleider Tim
Een witte auto met een 4DDH sticker en een bak herrie uit de speakers: al vrij snel wist het hele peloton dat Tim eraan kwam. Tim was een strenge maar zeer goede ploegbegeleider. Hij stond met alles voor je klaar, maar verwachte ook dat je zelf eraan dacht om bijvoorbeeld je powerbank mee te nemen. En die wilde hij dan wel voor je opladen. Mooi moment vond ik tijdens de eerste rustpauze op zaterdag, de voorlaatste dag. Ik zat in de achterklep van zijn auto en verzuchte dat ik wel klaar mee was, met al dat gefiets. Toen klaarde Tim de lucht door te melden dat hij er ook klaar mee was om steeds achter ons aan te rijden. En hij had groot gelijk.
Teamouders Marty en Diane
Een heel bijzondere kers op de taart waren Marty en Diane. Respectievelijk zwager en zus van Arnoud. Hij had verteld dat zijn zus met een camper de eerste dagen in de buurt zou zijn. Maar het bleek uiteindelijk de volle 8 dagen te zijn. Eerst nog op een andere camping of een andere plek, maar de tweede helft van de week was de camper het centrum van ons kleine tentenkamp. En Marty en Diane draaiden volop mee als ploegbegeleiders. Marty maakte het zelfs zo bont dat hij onze fietsen een poetsbeurtje gaf. En bij Diane kon ik terecht voor wat lippenbalsem. Daar denk je van te voren niet aan natuurlijk.
Ploegbegeleider Edwin
Stille Edwin, dacht ik eerst. Maar als hij loskomt... Ontzettend gelachen met en door Edwin. Bijvoorbeeld toen ik de rits van mijn tent niet dichtkreeg of bij het afwassen op zaterdagavond. We hebben een nieuwe methode bedacht en uitgevoerd.
Frisbee gooien kan hij erg goed, al kostte dat wel de helft van mijn bier. Het is hem vergeven.
Bij de checkpoints en en de finish kon ik aankomen, afstappen en mijn fiets een gooi geven. Edwin zorgde er vervolgens voor dat ik nergens meer op hoefde te letten. Ook mijn bidons werden voor mij gevuld en na de finish de hersteldrank. Ideaal! Alleen jammer dat ik zelf de chips in mijn mond moest doen.
Ploegbegeleider Martijn
Als persoonlijk fysiotherapeut van Frans had Martijn meerdere rollen. Het opbouwen van onze minicamping en 's ochtends weer afbreken natuurlijk. Maar ook als masseur/fysio. Niet alleen voor Frans en ons als zijn teamgenoten, maar ook voor meerdere andere deelnemers. Fameus was het nekkraken... Het is vast onnodig om te vermelden, maar aan het begin van de week had ik veel last van stijve nek en schouders, maar aan het eind van de week niet meer!
