Aanleiding en motivatie

Al ruim 5 jaar volg ik de Tour for life via de dagfilms op YouTube. Ik vond het meteen al een fantastisch evenement en de koppeling van een mooie fietsuitdaging met een goed doel sprak mij ontzettend aan. In die tijd werd er nog geld ingezameld voor Artsen zonder Grenzen. Sinds vorige zomer is het goede doel de Daniel den Hoed-kliniek in Rotterdam. Via de Daniel den Hoed-stichting steunen zij onderzoek naar gerichte medicatie. Elke vorm van kanker is uniek en elke patiënt is uniek. De beste manier om mensen te behandelen is dus door per unieke combinatie van mens en ziekte een passend medicijn te vinden.

Sinds een jaar of drie wist ik zeker dat ik mee wilde doen. Maar wanneer? Het evenement is altijd begin september en ik wilde niet weg van huis zijn als Rik of Iris voor het eerst naar de middelbare school zou gaan. In 2016 zou het dus kunnen.

Een volgende vraag was Hoe? Tour for Life werd altijd gefietst door teams, ongeveer 8 renners met enkele ploegbegeleiders. Dus dan zou ik een team moeten gaan vinden. Gelukkig bestond er ook het single rider-pakket. Dan wordt de begeleiding voor je geregeld en fiets je met andere single riders de tocht. Voor mij een mooi alternatief, dus geen enkele reden om niet mee te doen! Of toch...

Het goede doel achter deze tocht is voor mij ook belangrijk en 2.500 euro (minimaal) aan sponsorgeld binnenhalen is geen simpele opgave. Plus: als je het niet op tijd haalt, mag je ook niet starten. Eerst maar eens naar een informatieavond dus.

In oktober 2015 was er zo'n avond in Rotterdam. Een presentatie en uitleg waarin niet veel meer werd verteld dan ik al wist, maar de mensen, potentiële deelnemers, die er waren zorgden gelijk voor een motiverende invloed. Na afloop heb ik met enkele mensen nagepraat en een afspraak gemaakt om over een paar weken met een bak koffie te kijken of we konden samenwerken.

In november zaten Arnoud, Danny en ik met nog twee mensen ideeën en gedachten uit te wisselen. We spraken vooral over waarom je mee wilt doen en wat elk van ons had met het goede doel. Ook ging het over het vormen van een team. Danny vertelde gelijk al dat hij samen met een vriend al een team zou gaan vormen. De twee anderen twijfelden heel erg over het goede doel, dus toen bleven Arnoud en ik over. Samen in een team was een mooi plan, maar vindt maar eens begeleiders die zo gek zijn om een dikke week van hun tijd op te geven voor ons avontuur. We spraken af dat we allebei zelf zouden inschrijven, sponsors zouden regelen en desnoods als twee single riders de tocht samen zouden doen. Deal!

Daarna begon het: inzamelen van geld. De website van TfL heeft een lijst van tips en ideeën en samen met Anne-Marie heb ik een plan gemaakt. Het posten van mijn inschrijving op Facebook leverde al gelijk enkele donaties op (!) en met een eigen donatie, een van mijn werk en een flinke bijdrage van een oud collega had ik begin december al een bemoedigende start. Ik had mij er van te voren wel zorgen om gemaakt. 2.500 euro is niet niks tenslotte.

Anne-Marie stelde voor om met onze kerstkaart-email aan al onze vrienden, familie en kennissen te vertellen dat ik aan Tour for Life mee zou gaan doen en om een donatie te vragen. En dat heeft heel goed gewerkt. Daarnaast wilde mijn moeder Marian een extra steentje bijdragen. Haar schilderijen werden geëxposeerd en de opbrengst van de verkoop wilde zij schenken aan mijn droom. Het werd een groot succes en het leverde meer dan 500 euro op!

Begin april hoefde ik nog maar een paar honderd euro. Met een dagje vrijmarkt, inclusief de verkoop van mijn oude racefiets, was de uitdaging volbracht en had ik een startbewijs. Dat was echt ongelooflijk. Maar de donaties bleven doorgaan! Uiteindelijk, inclusief 1/5e van de teamdonaties, heb ik het fantastische bedrag van ruim 4.800 euro bijgedragen aan succesvol kankeronderzoek.

>> Op-naar-de-start

<< Uitzwaairit