Dit was een hele mooie rit. Bijzonder om te merken dat ik totaal geen last van mijn benen had, terwijl ik de vorige dag toch door de kramp heen ben gefietst.
Frans had pech. Al na 30 kilometer schoot er een spaak los. Terwijl hij wachtte op de bezemwagen reden wij door. Bij checkpoint 1 werd Frans weer afgezet en kon hij verder fietsen.
Op weg naar Crêt de Châtillon heb ik samen met Teatske gefietst. Op de top bleek de berg toch een andere naam te hebben: montée de Montez. Maar wat een fantastische klim! Helaas was het behoorlijk bewolkt. De Mont Blanc hebben we dus niet kunnen zien. Na het checkpoint begonnen we aan een geweldige afdaling onder leiding van Hugo. Waarna we met het team richting Divonne Les Bains reden. We waren keurig om kwart over vijf op de camping.
Op de camping had ik weer last van een stijve nek en schouders. Martijn heeft dat weer weggemasseerd. Ook ben ik bij Laurent op de tafel geweest voor de benen. Tijdens klimmen vandaag geen kramp benen gehad, maar zeer deed het wel. Gek genoeg deden de handen van Laurent zo mogelijk nog meer pijn.
Marty had er zin in en gaf onze racemonsters een poetsbeurt. Zo luxe heb ik het nog nooit gehad na een rit. Tijdens de avondetappe werd Peter door Kim naar voren gehaald. Hij vertelde als ervaren rot over wat we op dag 3 mochten verwachten en daarna speelde hij met Kim voor Sinterklaas door sporttassen uit te delen. Bekijk hier de beelden!
