Heel mooi! Vanuit de start ging het gelijk de Col de l'Echelle op. Het starten ging per team, maar best kort na elkaar, dus op deze berg was het heel gezellig. Na de top afdalen richting Briancon en vervolgens licht stijgen richting de Lautaret. Allemaal met nog lichte spanning, want na het checkpoint op deze 'tussencol' mochten we de Galibier op. Prachtig natuurlijk en ik heb met veel plezier teruggedacht aan 2010 toen ik daar met mijn vader fietste.
Via de Telegraphe afdalen naar het volgende checkpoint en met frisse moed begonnen aan de Croix de Fer. Dit is een lange beklimming waar ik flink kapot ben gegaan. Ik had mij ook verkeken op de duur van het klimmen (bijna 3 uur) en wat ik daarvoor had moeten eten en drinken. In elk geval een goede les voor de rest van de week. Op de camping aangekomen, was ik behoorlijk trots op mijzelf: bijna 180 km met 3500 hm (Strava zegt 5500 hm, maar dat klopt niet). Martijn heeft mijn nek en schouders goed gemasseerd. Op maandag weer, maar de rest van de week was dat niet meer nodig. Vakman hoor, die Martijn. Veel deelnemers mochten vanaf cp2 niet over laatste berg vanwege de tijdslimiet. Dat geeft wel aan hoe zwaar deze dag was.
