De rit naar huis. Een korte afstand van slechts 120 km. De andere dagen lag op die afstand cp2 en moesten we nog een stukje, dus het zou een eitje moeten worden. Viel een beetje tegen... We konden vandaag tot 9 uur starten en ik was dus heel relaxed. Andere teams waren al om 7 uur vrijwel startklaar en daar begreep ik niets van. Ik was zelfs de laatste renner aan de ontbijttafels. Zo laat dat de opruimploeg op mij stond te wachten voordat ze aan de slag konden. Maar ach, 5 uur de tijd voor slechts 120 km, op het vlakke. Daar lachen we om! Of niet Karin? Check haar quote!
De hele week was het fantastisch weer geweest, maar voor vandaag waren de voorspellingen minder. Op de camping was het nog best goed. Maar na 10 kilometer brak de hemel open en waren we doornat. Dat duurde gelukkig niet heel lang. Ik kreeg mijn tweede lekke band van de week en na deze zelf te hebben vervangen, bleek mijn buitenband ook een scheurtje te hebben, waardoor ik direct weer lek had. De bezemwagen was in de buurt en wederom heel luxe en professioneel kreeg ik een nieuwe binnen- en buitenband. Mijn teamgenoten stonden op mij te wachten en kregen het koud. Toen werd voorgesteld dat zij alvast verder zouden gaan en ik met bus hen wel weer zou inhalen, schrok ik. "Alles prima, maar ik wil elke meter van deze tocht fietsen, dus in de bus stappen, al is het voor een paar kilometer, gaat niet gebeuren." Mijn teamgenoten snapten dat heel goed en bleven die paar extra minuten ook nog op mij wachten. Vervolgens ging het weer vol gas richting het checkpoint. Tegen de wind in, maar Peter en Arnoud roken stal en gingen heel hard.
Na het checkpoint haalden we al snel de dames van team GoGo in. Ik heb toen wat kopwerk voor de dames gedaan, maar aanpikken bij mijn eigen team lukte niet meer. Een klein tempootje lager en met verschillende renners van andere teams op sleeptouw waren we toch mooi op tijd bij de Heienoordtunnel. Vandaar gingen we in 1 groot peloton op weg naar de finish. Daar was het onthaal groots. Een mooie ervaring en geweldig om Anne-Marie, Rik en Iris weer te zien. Mijn ouders waren er natuurlijk ook en mijn broer Marco met Nuria, Cedro en Raela. En Jelle en Alina, ontzettend gaaf.
