Een hele mooie rit door de Vogezen. Op de Ballon d'Alsace (geen col-bordje helaas) en de Hundsruck heerlijk gefietst in een strak tempo. Dat zijn mooie gelijkmatige klimmen van rond de 6% en dat ligt mij wel. Op weg naar de derde col had Peter een afloper: zijn buitenband liep om onverklaarbare reden naast zijn velg. Met hulp van sterke Frans van Hasselt werd het probleem gefixt en konden we op weg naar de Grand Ballon. Het klimmen ging weer heel goed. Maar de laatste 6 km was het weer heel heet en ben ik heel diep gegaan. Bij het tweede checkpoint, boven op de top, heb ik op mijn slippertjes voor de tweede keer deze dag droge kleren aangetrokken en mijn foto-momentje gepakt. Ook heb ik flink de tijd genomen om mij weer fit te voelen voor de resterende 40 kilometer.
Vervolgens met het team toch weer hard naar huis gereden en dus flink kapot gegaan. Direct na binnenkomst heb ik gedoucht en ben ik meteen gemasseerd door Laurent. Vervolgens heb ik 3 kwartier als een zombie bij ons tentenkamp gezeten, beetje chips gegeten en geen woord gezegd. Zo had ik het nog niet eerder meegemaakt.
